خانه دوست م.ت.اجلی

 برای من عدد سال مهم نیست، مهم نوع سایه هستش که اگه روزی هم نبود، یادش باشه و بگن عجب سایه ای بود!

من سایه بید مجنون را که با زیرکی، مرغان عاشق تشسته در شاخه هایش را به خورشید می نماید  نیز، دوست دارم

بامدادان در روستای ما باران آمد،

یاد شعر باز باران افتادم

خواستم چتری بردارم تا خیس نشوم

بعد با خودم گفتم: باران بهاری بدون خیس شدن که لطفی نداره

پس زدم به دل باران و باران دلم را ، نوازش کرد

با آنکه فقط صورتم و دستانم خیس شدند، ولی دلم با فرمانی که به مغزم فرستاد،

پاسخ گرفت: این است بهار.

بهار بی باران که معنی ندارد

و باران بهاری که خیس نکند، جسمت را

چگونه از او انتظار رویش داری؟

پس زیر باران رفتم و با باران بهاری ، نخستین روزهای خرداد، صورتم را شستم

آه چقدر زیبا بود، شبنمی که از چهره ام بر زمین می غلطید

من خاطره می نویسم

نه اسمی هست و نه رسمی

وقتی با منی از هیچ چیز نترس

در خاطرات من فقط تو هستی و من

اگر میخواستم دیگران هم باشند، داستان مینوشتم

خوبی خاطره میدانی چیست؟

من هستم و تو

تو هستی و من

و دیگر هیچ

دنیا مال ماست اگر تو هم مثل من سومی را به خاطره هامان راه ندهی

این شعر از دیدن روی توست که به سراغم میاد

مانند بلبلی که وقتی یه گل زیبا میبینه، شروع میکنه به آواز خوندن

راستی! گل از آواز بلبل لذت میبره؟

سن گول گینن، دنیا گولسون

(تو بخند ، دنیا بخندد)

بلوت آغلاسین، گوللر گولسون

(ابر گریه کند، گلها بخندند)

سن گولنده ، ایللر گولسون

(وقتی تو میخندی،اقوام بخندند)

دوشمان آغلاسین، دوستلار گولسون

(دشمن گریه کند، دوستان بخندند)

وار اولگونان، دنیا سنه وار اولسون

(تو بمان ، دنیا از آن تو شود)

گویلون سنین شاد، دوشمانین نا شاد اولسون

(دل تو شاد، و دشمنت غمگین شود)

هر کس که شاد ایستر سنی بو ساعت

(هرکسی که در این زمان تو را شاد میخواهد)

اوزو گولسون، دوداخلاری شاد اولسون

(چهره اش خندان و لبانش خندان باشد)

سن اوزون بیر گلستان ، گولین سنین یانیندا رنگی یوخدور

(تو خودت یه گلستان پر گل هستی، گل در نزد تو جلوه ای ندارد)

سن گولنده، دنیا گولور، ارزشین گولدن چوخدور

(وقتی تو میخندی، دنیا میخندد، تو از گل با ارزش تر هستی)

در جهانی که با دستان کوچک خود، دیوارهای بلند پیرامون خود کشیده ایم، تنفس برایمان حکم کیمیا شده است. دیوارها را بردارید تا نفس بکشیم، من از گذرگاه های سنگ فرش و آسفالته که باران را  از خود میرانند، بیزارم، دلم کوچه هم بخواهد، کوچه باغ های کاهگلی و خاکی را میخواهد که بعد از بارش باران، و جذب همه آن در دل خویش، بوی نم خورده خاک را به فضای پیرامون هدیه میکنند.

نقاش ، نقشی بزن از چشمان نگار که برای خودش دریایی است، میخواهم غرق نگاهش گردم

یه روزی 2 تا پیرمرد همسن من نشسته بودن پایین پله های ورودی پارک ، 2 تا زوج جوان بدو بدو اومدن و از پله ها رفتن بالا، یکی از پیرمردا از اون یکی پرسید:؟ اینا،چکار میکردن؟

دومی گفت : اومدن ماه عسل..اولی پرسید ماه عسل یعنی چی؟

دومی گفت: اگه زندگی رو به یه پیت حلبی تشبیه کنی که داخلش پره از مشکلات و یه لایه نازک روش از شیرینی و عسل، اینا اون اول حلب هستن.

 پیرمرد اولی زد روی زانوش و گفت: ای وای بر من ، من حلب رو چپه باز کردم.

من مستِ لبِ لعل ام،

انگور بهانه است

می در ساغرِ چشمانت،

باقی ،

فِسانه است.

جامِ  می من، گلگون،

چون لعلِ لب یارم.

ای صبح!

طلوع از چیست؟

شب هست و منو ، یارم.

1023-15/3/93

سفر خوبه حتی اگه ،سفر از طریق چشمان باشه به دریای بیکران چشمان نگارت،

من دوست دارم وقتی خودمو توی دریای بیکران چشمان نگارم میندازم ، هیچ نجات غریقی اونجا نباشه و من غرق بشم.

تقدیم به تو
هر طور دوست داری برداشت کن
برداشت آزاد
من کالای کوپنی ندارم
دوست داشتن آزاد
دوست داشته شدن آزاد
خندیدن آزاد
بوسیدن آزاد
سر در گریبان بردن و بوئیدن آزاد
مانند زلف دختر بهار
در باد بهاری رقصیدن آزاد
در اینجا فقط یه چیز است که آزاد نیست!؟
ورود غم به چهره آنکه با من است،
ممنوع

من خاطره می نویسم

نه اسمی هست و نه رسمی

وقتی با منی از هیچ چیز نترس

در خاطرات من فقط تو هستی و من

اگر میخواستم دیگران هم باشند، داستان مینوشتم

خوبی خاطره میدانی چیست؟

من هستم و تو

تو هستی و من

و دیگر هیچ

دنیا مال ماست اگر تو هم مثل من سومی را به خاطره هامان راه ندهی

این شعر از دیدن روی توست که به سراغم میاد

مانند بلبلی که وقتی یه گل زیبا میبینه، شروع میکنه به آواز خوندن

راستی! گل از آواز بلبل لذت میبره؟